Laudatio Georges Patfoort

Georges Patfoort ontving van de Vrije Universiteit Brussel geen eredoctoraat stricto sensu: tijdens de plechtige uitreiking van de eredoctoraten werd hem op 4 april 1990 echter wel "de gelijkwaardigheid [...] met de doctorstitel" toegekend.

Laudatio aan Georges Patfoort

Waarde Collega Patfoort, beste Pat,

Het is ons een groot genoegen om op deze heuglijke dag enkele ogenblikken stil te staan bij de opmerkelijke carrière van de oud-collega die U thans zijt. Opmerkelijk in die zin, dat U door Uw scholing en bij de aanvang van Uw carrière in feite niet voorbestemd waart om uiteindelijk in het hoger onderwijs terecht te komen.

Inderdaad, in 1946 behaalde U, na een driejarige studie, het einddiploma van het Hoger Technisch Onderwijs, nl. technisch ingenieur, en begon U aan een industriële loopbaan aan het hoofd van een kunststof verwerkend bedrijf met 120 man personeel. U hield dit trouwens 15 jaar vol.

Van 1961 tot 1972 was U docent aan het Hoger Instituut voor Textiel te Gent, in de vakgebieden natuurkunde, physico-chemie en mechanica van kunststoffen.

Van 1973 tot Uw recente pensionering was U voltijds docent aan het Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedebouw te Antwerpen in de vakgebieden materiaalkunde, rheologie en polymeertechnologie.

In 1982 behaalde U het bijzonder licentiaat in de bouwtechniek aan onze Universiteit, en U werd nadien in onze faculteit belast met een keuzevak over "Bouwen in ontwikkelingslanden".

En daar raken we in feite de kern van de zaak aan – ik bedoel niet de cursus zelf – die ongetwijfeld interessant was gezien het groot aantal studenten dat er zich voor inschreef – maar wel het feit dat Uw eigen belangstelling gedurende vele jaren uitging naar bouwen in ontwikkelingslanden, en de gehele problematiek daarrond.

Inderdaad, U hebt U weten te onttrekken aan de zuiver technische loopbaan waarvoor U voorbestemd was en U hebt zich ontwikkeld tot een internationaal erkend specialist op het gebied van verwerking en toepassing van minerale polymeren in de woningbouw met daarbij vooral de noden en behoeften van derdewereldlanden voor ogen.

In 1973 werd U opgenomen in het bestand van UNIDO-experten en hebt U Uw kennis en kunde op het gebied van Kunststoftechnologie en Komposietmaterialen aangewend tijdens een reeks van meer dan 30 zendingen als project-coördinator in ontwikkelingslanden. Deze projecten waren zeer gevarieerd van aard en hielden verband met goedkope woningbouw, afvalverwerking en energieproblematiek. Men kwam U tegen in Chili, Joegoeslavië, Tjechoslovakije, Uruguay, Paraguay, Bolivië, Equador, Colombia, Canada, Lybië, Iraq, Roemenië, Opper-Volta, Turkije, Egypte, Mexico, Argentinië, Peru, Brazilië en nog andere landen.

Maar ook op onze Universiteit hebt U Uw uitgebreide kennis en ervaring, doorweven met een humanistische motivering, weten over te dragen op collega's, studenten en assistenten.

U hebt medegewerkt aan de oprichting van het Earth Technology Institute, waarin een multidisciplinair team projecten in ontwikkelingslanden begeleidt.

Onder Uw impuls werd een onderzoeksteam voor minerale polymeren opgericht dat zowel op fundamenteel als op technologisch gebied hoog aangeschreven staat.

U hebt een actieve bijdrage geleverd aan de uitbouw van het Institute for Fundamental and Applied Quaternary Geology, een postgraduate trainingscursus voor geologen uit ontwikkelingslanden.

U hebt 3 boeken geschreven en 82 publicaties waarvan 4 over optica, 30 over kunststoffen, 10 over minerale polymeren, 20 over wonen, leefmilieu en energiebesparing en nog 18 andere, waaronder enkele maatschappijkritische.

U hebt meer dan 70 lezingen gehouden, waarvan 18 in binnenlandse en buitenlandse universiteiten en 25 als "invited speaker" op internationale congressen en studiedagen. Dit is des te opmerkelijker en prijzenswaardiger aangezien Uzelf geen universitaire diploma's had.

Uw levensloop toont duidelijk aan dat U vóór alles een technisch humanist bent. Dit is het kortste en duidelijkste label dat men op U zou kunnen plakken: technisch humanist. Bij Uw transformatie van bedrijfsleider tot docent en ontwerper en onderzoeker van goedkope bouwmaterialen voor woningen in ontwikkelingslanden, zijn de belangrijkste eigenschappen die U sieren: Uw verantwoordelijkheidsgevoel voor de medemens, samenwerking met de lokale onder-ontwikkelde bevolking, Uw bezorgdheid om de energieproblematiek.

Trouwens allen die U kennen zullen toegeven dat U geen alledaags persoon bent – en daarmee bedoel ik niet dat wij wel eens glimlachen als we U in cowboyhemd en lederen broek over de campus zien lopen – maar ik bedoel daarmee dat er iets bijzonders is dat van U uitstraalt. Wat ons allen treft is Uw diep menselijk inzicht, Uw vriendschap en de vooruitstrevendheid waarmee U de toegepaste wetenschap bedrijft.

Georges Patfoort, U draagt telkens weer het vaandel van de V.U.B. In de vele organisaties waarvan U lid zijt, verkondigt U trots Uw samenwerking met onze faculteit. Uw inzet voor de studie van nieuwe materialen is trouwens niet opgehouden met Uw pensionering – integendeel – men zou haast mogen beweren dat U nu pas veel tijd hebt om U aan deze studie te wijden. Inderdaad komt U nagenoeg dagelijks naar onze faculteit om het onderzoeksteam dat U zelf opgebouwd hadt, verder te stimuleren.

Ik heb dan ook voorgesteld aan de raad van de faculteit der toegepaste wetenschappen om U voor Uw inzet te belonen.

Hierbij heb ik als decaan de eer en het genoegen U mede te delen dat de faculteit der toegepaste wetenschappen, in aanmerking nemende de omvang en de inhoud van ganse technisch-wetenschappelijk werk, tijdens haar zitting van 25 januari 1990 besloten heeft, U de gelijkwaardigheid toe te kennen met de doctorstitel.

Beste Pat, gij hebt dit verdiend, en van harte gefeliciteerd!