Hugo Dufour over de rol van Oudervereniging voor de Moraal/Vrijzinnig Ontmoetingscentrum

Jimmy Koppen (interviewer): Wat is dan de rol van OVM geweest? Want OVM kwam dan later?

Hugo Dufour: De OVM komt hier een paar jaar later aan zijn trekken, maar vanuit OVM hebben wij dan ook vastgesteld dat er dus behoefte was, zeker bij notoire vrijzinnigen, die fanatiek vrijzinnig waren en in de structuren actief waren – er waren er niet veel, maar die hadden kinderen en die wensten aan hun kinderen een soort plechtigheid te geven. Vandaar dat hier in Limburg zeer snel ook uit OVM Feesten Vrijzinnige Jeugd ontstaan zijn. Dat waren maar zes, zeven kinderen per jaar en dat groeide geleidelijk aan. Nu zitten we aan meer dan 800 à 900 kinderen per jaar die we in Limburg bereiken, zowel Feesten Vrijzinnige Jeugd als Lentefeesten. Dus dat heeft een enorme boom gekregen, onder andere door HV, OVM en dan Feesten Vrijzinnige Jeugd.

Jimmy Koppen (interviewer): Ik heb de indruk dat de uitbouw van vrijzinnige organisaties in de eerste jaren – de jaren 1950-1960 – wel lukte in Limburg, maar dat het daarna zo wat stilvalt, dat het niet zo verder wordt uitgebouwd als bijvoorbeeld in West-Vlaanderen het geval is geweest.

Hugo Dufour: Dat klopt. Waarom viel dat stil? Omdat de mensen wat ouder werden of niet meer zeer actief waren. Het hing meestal vast aan twee, drie goede militanten die de kar trokken. Wij hadden geen infrastructuur, er was hier niks. Daarna is er wel UVV gekomen, met hier een paar CMD's (Centrum voor Morele Dienstverlening), die dus hier in Hasselt zijn ontstaan. Daar konden wij als vrijzinnigen af en toe wel vergaderen, maar eigenlijk hadden wij geen infrastructuur. Toen Steve Stevaert in Hasselt in de jaren 1996, 1997 aan de macht kwam, zijn wij wel het gemeentebestuur gaan opzoeken, samen met Guy Kindermans. Wij hebben toen met Steve gepraat en ik krijg dat tot een Vrijzinnig Centrum. Toen heeft hij mij gezegd: "Ik heb niks... weet ge wat ge doet, richt een vzw op, zoek een lokaal dat geschikt is voor u, ik geef u rugdekking." En zo zijn we dan hier terecht gekomen in dat gebouw. Dat hebben wij dan gekocht voor 16,5 miljoen. Wij hebben dat verbouwd. Wij zijn een lening aangegaan, Guy Kindermans en ik, in naam van de vrijzinnigheid, bij de Kredietbank, omdat onze vrouwen daar werkten – zowel zijn vrouw Nelly als mijn vrouw Mia. Wij hadden het vertrouwen van de banken en wij krijgen dus die lening toebedeeld om dat centrum hier helemaal te herinrichten. En Steve wilde ons voor die leningslasten rugdekking geven, dus daar kregen wij elk jaar subsidies voor. Maar ik zeg: "Met dat geld kom ik niet toe. Ik moet ook nog het poetsen, de infrastructuur, de verwarming en de andere kosten betalen." Ik krijg van Steve 2 miljoen en ik moest 1,7 miljoen afbetalen, dus we hadden 200.000 over als werkingskost. Ik verhuurde de villa aan UVV, waar ik dan 40.000 of 50.000 per maand voor kreeg, dus dat was nog eens een half miljoen. Ik had dus een miljoen werkingsgeld om hier dingen op te richten. Dan heb ik hier de Grijze Geuzen opgericht en nog een aantal dingen, zoals het Vermeylenfonds, dat ook vrijzinnig was. Nu zijn hier meer dan 600 activiteiten per jaar in dit centrum. 600 activiteiten per jaar! Een jaar telt, laat ons zeggen, 300 dagen: neem de vakanties weg, dus dan zijn er gemiddeld twee à drie activiteiten per dag. Soms zijn het wel kleine vergaderingen, maar er zijn ook grote manifestaties. Dus hier zijn heel wat organisaties zeer actief en die trekken gemiddeld van minimum 40 tot maximum 125 toeschouwers, die graag naar hier komen omdat hier lezingen en debatten georganiseerd worden, die een meerwaarde geven aan de mensen. Op die manier dijt de vrijzinnigheid hier uit. Waar ik wel een bezwaar tegen heb, is dat, nu wij geld en middelen hebben, er heel wat nieuwsgierigen komen kijken, die zien dat er geld te rapen valt, dat het hier gemakkelijk te verdienen is. Vroeger deden wij de toog zelf en speelden zelf garçon. Nu worden er garçons ingehuurd, worden fotografen betaald, enz. Het vrijwilligerschap lijdt een beetje onder het feit dat wij nu van alle kanten toch wel wat gesubsidieerd worden. Wij krijgen nu mensen die eerder opportunistisch naar ons toe komen en die dus niet meer militant vrijzinnig zijn. Hier valt toch wel wat gezelligheid te rapen, de prijzen zijn hier vrij goedkoop, wij zoeken naar kwantiteit en niet naar kwaliteit.