Etienne Bourgeus, Walter Kerckhove, Eddy Vandewalle en publiek over Vrijzinnig Ontmoetingscentrum, Ronse, kerkfabriek en CVP

Publiek: Velen van ons waren toen in de politiek of hadden toch binding met de politiek. Het is eigenlijk ontstaan vanuit een soort ontevredenheid ten opzichte van het feit dat er toen zo veel geld naar de kerkfabrieken ging en dat wij dus maar heel magertjes gesubsidieerd werden. Het is dan de socialistische partij en de toenmalige burgemeester Crucke en het schepencollege die dan de stappen gezet hebben. Uiteindelijk hadden we eerst een huis in pacht.  Dan is het naar hier gekomen.
Jimmy Koppen (interviewer): In welke mate heeft het stadsbestuur daartoe bijgedragen?
Publiek: Ja, ze doen dat nog altijd via subsidies. De collegeleden van de CVP hebben ons eigenlijk nooit tegengewerkt. We hebben eigenlijk nog een vrije goede verstandhouding gehad. 
Walter Kerckhove: Ja, ze waren vrij tolerant, maar je moet ook zeggen dat er zeven kerkfabrieken zijn: zes katholieke en één protestantse. Daartegenover hadden we de vrijzinnige gemeenschap.
Etienne Bourgeus: Het was wel zo dat er op dat ogenblik ook nog een nieuwe kerk werd ingehuldigd. Ik denk ook dat dat misschien ook wel een beetje compensatie was voor die nieuwe kerk. 
Jimmy Koppen (interviewer): Was het zo dat men zei : “We geven iets aan de ene, dan moet de andere dat ook krijgen?”
Etienne Bourgeus: Ik was er toen niet bij op politiek vlak. 
Walter Kerckhove: Dat was een kerk die al zeer lang gepland was. Dat was een parochie rond een kleine kapel. Die nieuwe kerk was al jaren gepland, zelfs al van kort na de oorlog. Het heeft ruim twintig jaar geduurd vooraleer het gebouwd werd. Ondertussen regent het erin.
Publiek: Er moet rekening gehouden worden met het feit dat er toch enkele socialistische collega’s waren in het schepencollege die de katholieke kerk zeer genegen waren. Eén van hen is dan trouwens van voorzitter geworden van de kerkfabriek. 
Eddy Vandewalle: Bij de aanvang waren wij tegen subsidies. We dachten dat de vrijzinnigheid zich moest afzetten tegen subsidies. In feite komt het erop neer dat er niemand; geen enkele levensbeschouwelijke vereniging subsidies moet krijgen. We dachten dat die strijd niet te winnen was en dan hebben we ons aangesloten bij die “subsidiecarrousel”.
Etienne Bourgeus: Als het over het vrijzinnig centrum van Ronse gaat, mogen we toch aanstippen dat we de eerste kleine gemeente waren die op die manier een woning had en gesubsidieerd werd door de stad. In de andere, grotere gemeenten of steden (Brussel, Gent, Antwerpen, Mechelen…) was het eerder op nationaal niveau dat men die plaatsen had aangeduid. Hier is alles echter spontaan van onderuit ontstaan. Het was een spontane beweging van een twintig tot vijfentwintig mensen dachten dat het tijd was om het ook lokaal te proberen.