Conny Verkest over palliatieve zorg voor een collega

Conny Verkest: Dit is een foto van mijn oud-collega die gestorven is. De foto is genomen op haar verjaardagsfeestje, maar twee maanden later is ze overleden. Ik ben naar hier gekomen in augustus 2013, omdat Josine, mijn collega die hier werkte, terminale kanker had. Ik woon in Oostende, dus het was logisch dat ik hier haar vervanging zou doen. Op dat moment ging het enkel nog maar om een vervanging. En tegelijkertijd ook om Josine, mijn eigen collega, bij te staan. Dat was niet gemakkelijk. Ze was thuis en kwam overdag naar het dagcentrum. Op een gegeven moment was dat niet gemakkelijk – omdat ze mij helemaal voor zichzelf wou en omdat daar ook andere mensen waren. Ik kon dat moeilijk scheiden. Ze wou ook heel haar plechtigheid met mij regelen. Als je de persoon in kwestie goed kent, komt dat wel heel dicht. Zij is hier overleden na euthanasie. We hadden het geen van allen gemakkelijk, het palliatief team noch ik. Het is uiteindelijk iemand van je eigen team, uit je eigen groep, die sterft na euthanasie. Bij wijze van spreken in je eigen armen – want haar echtgenoot was er natuurlijk ook. Dat was echt niet gemakkelijk.