Tania Ramoudt over haar carrière als moreel consulent

Tania Ramoudt: Ik ben in de privé terechtgekomen, maar ik heb altijd gedacht: “Ik zal wel zien wat ik met mijn diploma doe. Ik heb dat en dat is niet verloren.” Op een bepaald heb ik een advertentie in de krant gezien. Ik denk dat het eind 1996 of begin 1997 was. Zo heb ik aan het examen deelgenomen. Ik was geslaagd en stond op de wachtlijst. Op dat moment woonde ik in Kalmthout. Ik werd opgebeld met de vraag of ik gedurende zes maanden een vervanging wou doen in Hasselt. Omdat ik dat heel graag wou doen, heb ik “ja” gezegd. Mijn jongste kind was toen anderhalf jaar en dan moet je thuis wel even overleggen, maar ik dacht dat dat de kans was om het te gaan doen. Tijdens die zes maanden in het CMD – nu het huisvandeMens – in Hasselt, hadden ze het kader kunnen uitbreiden. In de plaats van twee consulenten, kwam er een derde bij. Ik mocht blijven, als ik dat wou. Ik heb dan beslist om te blijven. Na negen maanden elke dag het traject Kalmthout-Hasselt en terug, hebben we beslist om in Limburg te gaan wonen. Ik heb dan acht jaar in Hasselt gewerkt in het CMD en dan is Tongeren opengegaan. Ik heb dan twee jaar in het CMD in Tongeren gewerkt. Na negen jaar onderhandelen, kwamen er plaatsen vrij als bezoldigd moreel consulent in de gevangenissen. Ik heb dan ook aan dat examen meegedaan. Ik vond daarin de ideale mix tussen mijn opleiding en mijn levensbeschouwing. Het was eigenlijk echt een droom om in de gevangenis te gaan werken. Zo ben ik dan uiteindelijk in 2007 in de gevangenis terechtgekomen. Ik heb dan zes jaar in verschillende gevangenissen gewerkt: Hasselt, Antwerpen – korte tijd, drie jaar –, Wortel, Leuven-hulp en gedurende zes jaar altijd in Hasselt, want dat was mijn standplaats drie dagen per week. In 2013 was er hier een vacature voor Nederlandstalige coördinator. Ik heb daar ook aan het examen meegedaan. Vandaar dat ik nu hier terechtgekomen ben.