Sonja Eggerickx over toekomst

Jimmy Koppen (interviewer): Net dezelfde vraag als daarstraks. Kan je er als voorzitter een stem opdrukken?

Sonja Eggerickx: Ja en neen. Ja bij de mensen die ter plekke zijn. Soms heel frustrerend. Sommigen zijn vol goede wil, maar brengen niets terecht. Ik ben iemand die nogal sociaal is en gemakkelijk babbelt. Dan word je een beetje… Ze zeggen dan “Dat is een goede voorzitter want die luistert naar mij”, dus in die zin kun wel je stempel op drukken. De mensen in je delegatie geef je vertrouwen. Anderen zijn delegistischer zijn. Als ze een beetje afwijken is het niet goed. Bij IHEU denk ik aan mijn voorganger. Die zei: “Neen we moeten dit en dat. De islam …” Het werd bijna een obsessie. Ik zei hem “Je moet opletten. Als ik dit vertel in Vlaanderen dan zeggen ze “ga bij het Vlaams Blok””. Het was geen rechtse mens hoor, maar in de hele discussie gaat de nuance verloren. Als voorzitter kan je daar wel je stempel op drukken. Je kunt dat temperen of aanwakkeren. Ik herinner mij een mail die hij me doorstuurde. Iemand van Vlaams Blok. Hij schreef: “Je standpunt was zeer goed”. Hij heeft die man wel op zijn plaats gezet hoor, oef. Om ze min of meer op een lijn te krijgen… De Fransen van de Libre Pensée zijn geen lid meer omdat we een resolutie over onderwijs hadden waarbij we zeiden dat levensbeschouwingen op school niet thuishoren. Maar als de tradities in een land zo zijn dat alle levensbeschouwingen aan bod komen en er geen uitgesloten zijn, dan moet je per land kijken. De Libre Pensée vonden dat dat niet mocht, zonder nuance.

Jimmy Koppen (interviewer): Is dat moeilijk een weg te vinden tussen de verschillende internationale humanistische strekkingen?

Sonja Eggerickx: Ja dat is moeilijk. Omdat zij andere problemen hebben. Een vrijzinnig humanist in India is helemaal anders dan één in Gent. Die in Afrika is helemaal erg. In India heb je een rationalistische traditie in hun denken. Maar in Afrika is dat op dit moment een levensgevaarlijk iets om humanist te zijn. Je hebt 13 landen in de wereld waarbij staat dat je voor atheïsme de doodstraf kunt krijgen. Dat staat in de wet. In Afrika is het gewoon ja. Ze aanvaarden het gewoon niet zoals homo’s. Humanisten verdedigen bijvoorbeeld homoseksualiteit. Ze slagen je daar dood als je dat zegt. Ik vind het niet leuk om te zeggen hé, het klinkt racistisch, maar het is wel zo. Leo Ikway die aan de universiteit van Beirut aan het doctoreren is, die is thuis door de politie meegenomen of ze vernielen zijn huis, omdat hij actie voort tegen de child witches. Een humanist in Afrika houdt zich niet bezig met het feit dat een katholiek meer subsidies krijgt. Hij zou het leuk vinden als er geen excessen zijn. Breng dat samen en…

Jimmy Koppen (interviewer): Wat is de toekomst van het Vrijzinnig Humanisme in Vlaanderen?

Sonja Eggerickx: We moeten veel inzetten op gemeenschapsvorming. We hebben nood aan met de mensen en het is niet te onderschatten. Je moet mensen bijeenbrengen en de mensen een community geven. Dat mogen mensen van hetzelfde gedacht zijn. Iets als Het Geuzenhuis is heel belangrijk. Mensen komen daar die niet naar vergaderingen gaan. Ze komen feesten of naar een optreden of gewoon samen. Dat is heel belangrijk. Dat is een stuk dat verloren gaat. We merken het aan de plechtigheden. Die plechtigheden zijn ook heel belangrijk. Toen ik als zedenleer begon dat ik “We hebben dat feest van de vrijzinnige jeugd toch niet nodig”. Maar eigenlijk hebben we dat wel nodig. Geen plechtige communie, maar waarom zou je niet op bepaalde momenten in je leven iets gaan vieren samen? Ik onderstreep dat elke keer, ook in het crematorium.