Mark Morhaye over het studentenleven aan de VUB

Mark Morhaye: Als je ouder wordt, dan is het folklore en als je er nog middenin zit, dan is het studentikoziteit, zou ik zeggen. Laten we zeggen dat het beleven van, de ervaringen die je opdoet, al dan niet georkestreerd, dat dat voor mij wel de studentikoziteit is. Ik ga dan direct in op het andere deel van de vraag. Er is een wezenlijk verschil, als je naar Vlaanderen gaat kijken, tussen de Brusselse studentikoziteit en de studentikoziteit in andere steden. Er zijn parallellen te trekken, maar er zijn ook heel opvallende verschillen. Die hebben voor een stuk, denk ik, te maken met die vrijzinnigheid of op zijn minst met de eigenzinnigheid. Ik weet niet of je mij toestaat om één voorbeeld te noemen? De eerste keer dat ik buiten Brussel naar een studentikoze activiteit van een andere club of kring ging, keek men mij heel vreemd aan. Ik had mijn klak en labojas mee op dat moment. De vuilheid die wij hoog in het vaandel dragen, kwam choquerend over. We waren de enigen. Onze redenering “hoe vuiler de klak, de labojas en de toga’s, hoe meer anciënniteit en hoe meer je het ervaren hebt,” stak nogal schril af tegen die blinkende linten, die kleine “potskes” en hier en daar zelfs een labojasje. Je zou dat zelfs kunnen aanhalen voor wat betreft de ULB op St.V, hoewel het toch ook een bende varkens waren. Die labojassen waren op dat moment zeer mooi. Ik vind dat als beginner een geweldig mooi idee. Dat wij de vuilheid bovenaan plaatsen.