Lut Machiels over Hasselt, onderwijs, leerkracht, misviering, abortus, atheneum

Lut Machiels: In het lager onderwijs was er het gekende verhaal van de negertjes en het behalen van stempeltjes in de mis. Als je een bepaald aantal stempels had, kreeg je meer punten op goed gedrag. Dergelijke zaken. In het secundair was dat wel al iets beter. Sommige leerkrachten waren een beetje maniakaal en andere wat minder. Met het ouder worden, waren er ook wel leerkrachten die openstonden voor dynamiek, voor discussie en die je eigenlijk zelf deden nadenken. Zij gooiden ook van alles in de klas om over te discussiëren en namen altijd een controversieel standpunt in. Uiteindelijk was dit wel positief: er werd veel gediscussieerd waarbij de ene dit zei en de andere dat. Op die manier leerden we wel nadenken en begrijpen hoe het in elkaar zat.

Jimmy Koppen (interviewer): Wat bedoelt u met controversiële standpunten? Want u zat op een katholieke school?

Lut Machiels: Ja, de leerkracht nam bijvoorbeeld een standpunt in in verband met abortus, een heel actueel thema begin jaren 1970. Dan zei hij bijvoorbeeld dat we tegen abortus moesten zijn. Dat lokte weer een hele discussie uit. Dat soort thema’s haalde hij aan.

Jimmy Koppen (interviewer): Het was dus mogelijk om in discussie te treden?

Lut Machiels: Ja, op dat moment wel.

Jimmy Koppen (interviewer): Wat u nu zegt, is toch een groot verschil met de periode waarin u bij de Grauwzusters zat en er nog een directrice was die in habijt rondliep?

Lut Machiels: Ja, dat klopt. De ene was zeer progressief en de andere niet. Er was bijvoorbeeld een leerkracht wiskunde, een vervangster, en zij was zwanger, maar bleek niet gehuwd te zijn. Zij moest de school verlaten. Er waren wel zaken die absoluut niet konden, maar er waren ook zaken die dan weer wel konden. Het was een beetje geven en nemen, omdat het toen eigenlijk ook allemaal aan het veranderen was.

Jimmy Koppen (interviewer): Hoe stond men dan tegenover de andere scholen, bijvoorbeeld het Atheneum? Was dat aanvaardbaar?

Lut Machiels: Neen, het woord ‘atheneum’ alleen al kenden we niet. Die school werd zo niet genoemd. Dat waren scholen die niet konden, zogezegd scholen voor het slechte volk, de basse classe. Dat werd niet voor vol aanzien. Het werd ook zo benoemd en wij voelden dat ook zo aan, aangezien wij ook van thuis uit meekregen dat die scholen niet deugden. Het waren staatsscholen.