Vrijzinnige verhalenavonden
Annette Grootjans en Franky Van Ingelgem over Mechelen, leerkracht, niet-confessionele zedenleer, vrijzinnigheid, Frans Van der Vorst, Jacky Goris, Wim Crols, Roger van der Ven, OVM en vrijzinnig jeugdatelier
Annette Grootjans: In verband met het bewustworden van het vrijzinnig humanisme, kan de persoon die leerkracht niet-confessionele zedenleer is een enorme impact hebben op jonge – op een leeftijd waarop je heel ontvankelijk bent voor allerlei indrukken – mensen. Ik heb het geluk gehad om een vrij goede leerkracht zedenleer te hebben. Hij was niet zo militant, maar hij sprak ons toch wel aan.
Het is echter vooral door mijn echtgenoot – een vrijzinnige militant – te leren kennen, dat ik ook ging deel uitmaken van dat circuit. Het heeft dan niet lang geduurd vooraleer we, hier in Mechelen, allebei opgevist werden door de mensen die er toen al mee bezig waren. Ze gingen na wie eventueel mee aan de kar kon gaan trekken.
Franky Van Ingelgem: Het zijn die begeesterende figureren die je dan tegenkomt.
Jimmy Koppen (interviewer): Wie waren die figuren dan, bijvoorbeeld?
Franky Van Ingelgem: Frans Van der Vorst onder andere, een aantal van de leerkrachten zedenleer, Jacky Goris, voorzitter van het Humanistisch Verbond, Wim Krols – die altijd heel stil op de vergadering was, maar je eigenlijk zonder een woord motiveerde – , Georgette, Joke…
Annette Grootjans: Van Geerte. Dat was een generatie voor ons, want dat zijn mijn medecollega’s van later. Annie was dan nog een beetje jonger, hé. Dat waren mensen die heel hard werkten om hier iets op te bouwen: Frans Van der Vorst, Wim Krols, Charles Vangeert, Roger Vandeven… Die laatste is dan echter ziek geworden.
Ze spraken mensen aan waarmee ze via via kennismaakten. Via de Oudervereniging voor de Moraal – want zo begon het dan –, via de kinderen die naar school gingen en die zedenleer volgden… Je werd dan gemotiveerd om er mee je schouders onder te zetten. Zo vertrekt die trein. Wij, die in dat verhaal zijn meegestapt, hadden het geluk van ongeveer allemaal van dezelfde leeftijd, generatie te zijn. We hebben toch lang meegewerkt om het hier in Mechelen een beetje mee vorm te geven.
Ik vergeet dan nog te zeggen dat we ook mensen leerden kennen via het vrijzinnig jeugdatelier, waar onze kinderen naartoe gingen. Zo groeit dat.