Frieda Fiers over dopen

Frieda Fiers: Dat was verschrikkelijk lang wachten buiten in de kou en ze waren het wat beu. Dat was in de Brusselse zaal Waltra, die sommige mensen nog wel zullen kennen. Die zaal was tamelijk ‘bekend’ – nu zou het Vlaams Blok daarmee geassocieerd worden. Dopen was uiteindelijk een pint bier over je hoofd krijgen en één ad fundum moeten leegdrinken, maar ik had dan intussen wel drie uur buiten gewacht in de kou. Enfin goed, het belangrijkste was dat ik mijn doopcertificaat en mijn klak kreeg. Het is pas in de jaren nadien dat ik van die studentikoziteit echt heb kunnen genieten.