Gerlant Van Berlaer en Philippe Vandermeer over VUB-personaliteiten op het Zangfeest

Philippe Vandermeer:  Ja, en ik vermoed dat daar voor een stukje politiek achter zit. Het is wel sympathiek om even op het ‘Zangfeest’ te verschijnen, als daar duizend studenten zitten. Het gaat dan ook om die studenten die wel wat harder roepen dan de gemiddelde student. Voor wat betreft Rik Van Aerschot was dat omwille van twee redenen. Hij zal dat om politieke redenen gedaan hebben, maar hij zal dat zeker ook gedaan hebben, omdat hij daar volledig achterstond. De ene staat daar al wat meer achter dan de andere. 

Gerlant Van Berlaer: Ik herinner me een campagne “Els Witte komt naar het Zangfeest”. Heel de campus hing er vol mee, maar ze is er nooit geraakt, geloof ik? 

Jimmy Koppen (interviewer): Ja, toch wel. Er hing een groot spandoel op gebouw B: “Els Witte kom alstublieft naar het Zangfeest.” Ze is toen ook effectief verschenen. 

Gerlant Van Berlaer: Maar niet op het podium? 

Jimmy Koppen (interviewer): Ja, ze is wel op het podium verschenen. 

Philippe Vandermeer: Het was bijna een Mariaverschijning, als je het zo zou mogen noemen.

Jimmy Koppen (interviewer): Het was een vrij traumatische ervaring, zowel voor haarzelf als voor de zaal. 

Philippe Vandermeer: Ze heeft haar borsten niet laten zien. Dat was niet omdat ze dat niet wilde, omdat ze niet begreep wat we zongen, maar ze wilde dat waarschijnlijk gewoon niet; ‘les nichons au balcon’.