Frieda Fiers en Gerlant Van Berlaer over studentenprotesten

Frieda Fiers: Ja, we hebben het kruispunt van de Generaal Jacqueslaan nog bezet. Ik weet niet meer wat de aanleiding was. Ik denk dat het ging om de verhoging van de huur van de studentenkoten. Dan zijn we met onze bedden van de campus… Dat was tamelijk gevaarlijk. Het verkeer verdroeg dat niet en de politie heeft ons uiteindelijk moeten beschermen. In die tijd waren er ook acties tegen de 10 000. Dat werd politiek gerecupereerd door de AMADA. Ik denk dat het toch wel één en ander opgeleverd heeft. 

Gerlant Van Berlaer: Hoeveel is het inschrijvingsgeld nu? 500?

Frieda Fiers: 500 euro.

Gerlant Van Berlaer: Dat is 20 000. Wij hebben nog betoogd tegen de 10 000. 

Frieda Fiers: Dat kwam niet zozeer vanuit de studentikoze kringen, vanuit de regionale kringen. Dat waren toch wel eerder de politiek geëngageerden mensen. Er was eigenlijk weinig overlap. 

Jimmy Koppen (interviewer): Dat zijn dan manifestaties die rechtstreeks te maken hebben met wat er op de VUB gebeurt: inschrijvingsgeld, de huur van de koten…? Ging men ook op straat voor maatschappelijke thema’s; wat er in het buitenland gebeurt, de plaatsing van kruisraketten bijvoorbeeld, de abortuskwestie… Ging men daar manifestaties voor organiseren? 

Frieda Fiers: Dat was niet massaal. Ik deed dat individueel. Daar werd eigenlijk niet zo massaal voor opgeroepen. Je ging daar eigenlijk individueel naartoe. Ik zat bij die Actief Linkse Studenten. Ik moet nu echter eigenlijk eens goed nadenken. 

Gerlant Van Berlaer: Ik heb ook nog heel wat van die betogingen meegemaakt. Ik denk dat dat nu iets minder in de mode is of iets minder sexy. De thema’s waren echter heel breed. Ik heb nog mee betoogd. De studenten van de campus hier wilden absoluut een verkeerslicht aan de Shamrock, op de Triomflaan. Ze belden ons op als Geneeskundige Kring: “We willen eigenlijk een betoging en tegelijk ook een ongeval ensceneren waar ziekenwagens en dokters toekomen.” Ja, wat kan je zeggen als Geneeskundige Kring? “Ja, we doen mee.” Met een Delhaizekarretje werd er dan een auto gesimuleerd. Er werd een krijtlijn getekend rond het slachtoffer. Het licht staat er. We staan er nu allemaal voor natuurlijk. Dat was toen echter een heel gevaarlijk punt. Daar waren ook doden gevallen. 
We hebben een betoging gehad tegen de numerus clausus. Dat was natuurlijk heel erg gelinkt aan de Geneeskundige Kring, maar om één of andere reden was die betoging hier op de campus. Er is daar trouwens een geweldige foto van; van op de voorpagina van de kranten. We waren namelijk allemaal vertrokken vanuit Jette voor die betoging. Mijn feestpraeses, Steve Plovier, had ik de opdracht gegeven: “Maak een heel grote spandoek, want we moeten wel een beetje vooraan lopen.” Zij kwamen echter juist uit het restaurant, want de betoging was in de namiddag. Die middag was het biefstuk in het restaurant slecht. Hij had op dat spandoek geschreven – Ik ken Steve nog altijd. Hij is nog altijd heel…  – Hij had daarop geschreven: “We willen goede biefstuk!” “Goede” was daarbij onderstreept. In alle kranten, ook in de Soir, stond dus: “Studenten betogen tegen numerus clausus met een spandoek “We willen goede biefstuk!”” Dat was zo iets typisch. Daar was ook redelijk veel volk. We zijn toen ook opgepakt en in een aantal combi’s terechtgekomen. We hadden afgesproken allemaal tegelijk van links naar rechts te bewegen. Er is nog een stukje video van bij de VRT waar je die combi zo ziet; de studenten zijn opgepakt. 
Abortus is juist een beetje van voor onze tijd. We hebben wel nog tumult meegemaakt. Op de campus Jette was professor Amy, die daar de grote voortrekker in was, letterlijk als een plank, want hij was koppig en hield zijn been stijf. Hij is vandaag trouwens nog altijd koppig. Hij werd destijds buitengedragen door gendarmen en de orde van geneesheren volgde daarachter. Dat was omdat hij abortussen had uitgevoerd en hij daar ook voor uitkwam. Hij wou zijn dossiers ook niet afgeven.