Pioniers van de vrijzinnig-humanistische zorg
Conny Verkest over meegaan op consultatie met een patiënt
Conny Verkest: Wat wij bijvoorbeeld ook doen, is meegaan op consultatie, als de patiënt dat vraagt. Heel dikwijls onthouden ze maar de helft van wat de dokter zei. “Wat heeft die nu weer gezegd?” Of: “Ik heb het niet begrepen, het ging te vlug.” Of: “Ik ben dat vergeten te zeggen.” Dus ik zie de patiënt voordien. Als die mij vraagt om mee te gaan, ga ik mee. Nadien praten we erover. “Wat was het nu weer?” “Wel, het was dat en dat.” “En wat heeft hij gezegd?” “Dat, dat en dat.” “Oké.” “Wat vind je daar nu van? Hoe voel je je daarbij? Allez, We nemen het nog een keer door. Wat zijn je kansen?” “Maar nee hé, de dokter heeft gezegd dat hij niets meer kan doen.” “Nee, de dokter heeft gezegd dat hij geen therapie meer kan geven, maar dat hij je wel nog kan helpen. Je gaat geen pijn meer hebben, je gaat dat en dat nog kunnen doen.” Vaak onthouden ze enkel dat de dokter niets meer kan doen. “Ik ga morgen dood,” denken ze dan. Terwijl dat natuurlijk niet is wat de dokter gezegd heeft. Ik herhaal dan: “De dokter zei: ‘Ik kan je niet meer genezen. Ik kan je geen therapie meer geven, want dat heeft geen zin meer.’ Moest hij dat toch nog doen, zou je nog veel zieker worden. En waarom zou hij jou nog chemo geven als je daar veel zieker van gaat worden? Je gaat daar alleen maar nadeel van hebben. De dokter zei: ‘We hebben nog tijd. We gaan heel goed voor je zorgen en we gaan zorgen dat de symptomen onder controle zijn. Als het nodig is, krijg je zuurstof. Je gaat geen pijnbehandeling krijgen. De chemo gaat uit je lichaam gaan en je gaat weer een beetje beter worden.’ Versta je het?” “Ah ja?” Dat hadden ze niet gehoord. Ze hadden enkel maar gehoord: “Het is niet goed.” Natuurlijk is het niet goed, want dat zijn mensen die uitbehandeld zijn, die bijvoorbeeld ook naar het dagcentrum komen. Er zijn mensen in het dagcentrum die daar een paar jaar komen, maar die niet gaan genezen. Vroeg of laat gaat dat slecht aflopen, maar dat is nog niet voor nu. De mensen hebben nog een tijdje, maar dat hebben ze dan niet gehoord. En zo kan je ook een klankbord zijn.