Pioniers van de vrijzinnig-humanistische zorg
Conny Verkest over omringd zijn door collega’s
Conny Verkest: Wat er ook veranderd is, is dat ik vroeger dikwijls het gevoel had dat ik helemaal alleen stond, terwijl ik nu wel omringd wordt. We hebben het huisvandeMens. Els is mijn directeur. Ik heb daar mijn collega’s. Ik heb collega’s in Brugge, in het ziekenhuis, in SFX (ziekenhuis). Ik heb een collega in het rustoord. Dat zijn hele goede collega’s. Wij hebben veel aan elkaar. Ik heb vanmorgen nog naar Chantal gemaild. Ja, ik kon dat vroeger niet.
Lisa Dejonghe (interviewer): Kom je dan ook een keer samen?
Conny Verkest: Ja. Dat zou eigenlijk nog meer moeten gebeuren, maar wij hebben nooit tijd genoeg. Dat is dan zo. Je vindt dan de tijd niet, maar het is al heel tof dat je met elkaar kan e-mailen of bellen. Dat is een groot verschil t.o.v. wanneer je er alleen voor staat, hoor.