Pioniers van de vrijzinnig-humanistische zorg
Els Goderis over de huizenvandeMens en vrijwilligers
Lisa Dejonghe (interviewer): Het oprichten van nieuwe huizenvandeMens, worden jullie daar ook bij betrokken?
Els Goderis: Het kader lag al vast van vóór mijn tijd. Dat is een wettelijk kader. De locaties lagen vast als het KB werd goedgekeurd door de minister van Justitie. We hangen daarvan af voor het personeelskader. Als er een goedkeuring was, mocht de provinciaal directeur starten met het zoeken van een geschikte locatie en het selecteren van personeel. Wij waren verantwoordelijk voor de opstart. Van zodra het erkend was door de minister, kwam het, met andere woorden, bij ons om de rest te organiseren. Ik heb op die manier inderdaad drie huizen opgestart: Roeselare, Ieper en Diksmuide. Daarmee is het ook gedaan. De tweede fase van het uitbouwplan zal er nooit komen, want de politieke constellatie laat dat niet toe. Er is zelfs nog één huis uit de eerste fase die niet gerealiseerd is en wellicht ook nooit zal gerealiseerd zal worden. Dat is Diest in Vlaams-Brabant. We maken ons geen illusies. Dit zal het zijn en dit is het personeelskader waarmee we het moeten doen. Vandaar ook dat we de laatste twee jaar sterk hebben ingezet op het vrijwilligerswerk. We werkten al met vrijwilligers voor het uitschrijven van onze afscheidsplechtigheden en voor de ziekenhuizen en de woonzorgcentra, maar nu hebben we een vrijwilligerspool voor het uitspreken van de leuke plechtigheden, voor het levenseinde, ook voor onthaal en administratie. Onze groep is dus uitgebreid, omdat we het zelf niet meer kunnen met de beperkte personeelsgroep.
Lisa Dejonghe (interviewer): Er zijn daar wel mensen voor te vinden?
Els Goderis: Ja, eigenlijk hangt het een beetje af van regio tot regio. In Brugge en Kortrijk lukt dat vrij goed. In Ieper en Diksmuide is het moeilijker om mensen te vinden. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de groep waaruit we kunnen putten kleiner is. We maken er wel wat publiciteit rond. We spreken ook mensen aan. Mijn collega en ik doen ook de screening van de vrijwilligers voor LEIF West-Vlaanderen. Op die manier vinden we ook mensen die bij ons van pas kunnen komen.