PIONIERS VAN DE VRIJZINNIG-HUMANISTISCHE ZORG
Jan Verlinden over Humanitas in Maldegem
Lisa Dejonghe (interviewer): Was dat dan een afdeling van Humanitas? Want zoveel afdelingen waren er toch niet?
Jan Verlinden: Er waren eigenlijk geen afdelingen. Het was een truc van Rik om in Maldegem aan centen te geraken. Hij publiceerde iets in een of andere lokaal blad. Hij had me gevraagd: “Kan ik hier geen afdeling oprichten?” Ik zei: “Doen, Rik, jongen.” Hij heeft daar dan een afdeling opgericht en kreeg jaarlijks een subsidietje van de gemeente, waar hij zijn postzegels mee kon betalen. Dat was allemaal een beetje nep. Het was een papieren tijger, zal ik maar zeggen. Rik vond het leuk om daar in dat katholieke nest een andere stem te laten horen en op tafel te slaan. En dat was natuurlijk wél verdienstelijk. Als er iets gebeurde in de gemeente, begon dat bijvoorbeeld met een heilige mis. Rik zei dan: “Een heilige mis, dat kan niet!” Hij protesteerde daartegen vanuit een actief praktisch vrijzinnige invalshoek. Dat was leuk.