Jan Verlinden over moreel consulenten

Jan Verlinden: Het moet ongeveer in 1980 geweest zijn, maar het kan best zijn dat ik er een paar jaar naast zit. Zoals je weet, vond ik mijn ervaringen als secretaris frustrerend, omdat je niet uit de voeten kon. De mensen die zich opgaven als vrijwillig moreel consulent deden dit ofwel uit vrijzinnige overtuiging ofwel omdat ze een beetje tijd ter beschikking hadden, gepensioneerd waren enz. De activiteit daarvan was ook moeilijk in te schatten, want een rapportage kon je wel vragen aan die mensen: “Als je ergens optreedt als moreel consulent, laat iets weten. Breng er een verslagje van uit. Al was het maar in een paar woorden om te zeggen hoeveel patiënten je daar had, welke problematieken er aangekaart werden enz”. Daar kwam van behalve een paar, een handvol consulenten die echt geëngageerd waren en echt het belang in een groter geheel zagen, niets van terecht. Of er werd geen oproep gedaan.