Tania Ramoudt over de Centra Morele Dienstverlening van Hasselt en Tongeren

Tania Ramoudt: Toen ik in april 1997 begonnen ben, was er in elke provinciehoofdplaats één CMD. Het is pas eind 1997 dat er een explosie is geweest. Het kader kon toen uitgebreid worden en er konden meer centra opengaan. Op dat moment was je dus eigenlijk ook nog altijd voor een stuk pionier en stond je in voor bekendmaking, ook in Hasselt. Als je dan een aantal jaar later naar Tongeren gaat, begin je voor een stuk ook terug vanaf nul. Je moet je daar bekend maken, de lokale vrijzinnigheid bij elkaar krijgen, mensen zoeken die in de begeleidingsgroep willen zitten, naar scholen toe iets proberen te doen, begrafenisondernemers contacteren, cliëntenwerking proberen op te starten… Ik heb ook gedurende de hele tijd dat ik in Limburg gewerkt heb in de CMD, zowel in Hasselt als in Tongeren, in de raad van bestuur van de Stuurgroep van de Stichting voor Morele Bijstand in Ziekenhuizen gezeten. Zelf ging ik als moreel consulent ook bijna wekelijks op bezoek bij Ziekeren. Normaal gezien werk je in ziekenhuizen met vrijwilligers. Wij hadden daar een goede vrijwilliger tot ze op een bepaald moment – ze was aan de slag in de psychiatrie – dat ze een rare brief gekregen had van een man die ze regelmatig bezocht. Hij was verliefd op haar geworden en ze had het daar moeilijk mee. In de psychiatrie was het ook wel moeilijker om op langere termijn met vrijwilligers aan de slag te blijven. Ik heb dat dan van haar overgenomen. Ik mocht dat doen vanuit mijn werking. Als er nood aan was, ging ik naar de psychiatrie. Dat waren ook zeer waardevolle gesprekken. Je kwam daar ook wel in contact met daders die voorwaardelijk werden vrijgesteld. Er was een man die in de gevangenis gezeten had voor seksuele delicten en die een soort uitstapprogramma moest volgen voordat hij definitief werd vrijgesteld. Ik heb hem dan ook een tijdje begeleid als moreel consulent. De man die door de vrijwilliger bezocht werd en die uiteindelijk verliefd geworden was op haar, is daar uiteindelijk ook gestorven en ik heb daar de afscheidsplechtigheid voor gedaan.