Monique De Canck over abortus in het buitenland, Centrum voor Gezinsplanning en Seksuele Opvoeding en Brugge

Monique De Canck: Ik ben met verschillende vrouwen naar Groede gereden voor een abortus. Voor mij was dat een enorm risico. Wij moesten daar ‘s morgens om 9u zijn en na de middag –

Publiek: Mag ik even? Let op: op dat ogenblik is er geen vrij verkeer van personen. Er was nog altijd een grensovergang – douane en consoorten.

Monique De Canck: Ja, ik heb dat verschillende keren gedaan. Ik heb maar nadien beseft welk risico ik elke keer nam. Eén keer waren we net over de grens wanneer de vrouw tegen mij zei “Stop eens, zou ik dat nu wel doen?” Daarop zei ik: “Mevrouw, jij hebt gekozen, als je het nog steeds wil, rijden we verder en als je niet meer wil dan gaan we terug naar Brugge.” Ze heeft het toch gedaan. Op donderdagavond had ik vaak permanentie in de bibliotheek van ons CGSO, samen met de dokter. Toen ben ik heel dikwijls met een volle fietszak naar huis gereden.